Чеҳра

  Ягона дастаи кӯдаконаи ҳунарвар, ки хориҷ аз Тоҷикистон санъати волои кӯҳистонро муаррифгар, ин ҳамон Ансамбли бачагонаи этнографии Помир аст, ки дар пойтахти Иттиҳоди Шуравӣ доди ҳунарро додаву қалби сарварони давлати паҳновари дунёро мусаххар сохта буд. Тибқи гузориши матбуоти солҳои 40-уми асри ХХ ин ансамбл ба чандин тарз ном бурда мешуд: ....

  Барои зодмандон Гулнора кӯдаки нозпарварде буд, зеро нахустфарзанди хонадон маҳсуб меёфту волидон чун гавҳараки чашм эҳтиёт менамуданд, аммо ягон вақт аз мавқеъ ва ҷойгоҳе, ки пеши падару модар дошт, сӯиистифода намекард. Баръакс, як кӯдаки орому маъмулӣ буд. Мактабро дӯст медошту ҳар субҳ бо шавқ ба дабистон мешитофт. Ба омӯзиши фанҳои дақиқ ....

     Солҳои 60–70-уми асри гузашта, замоне, ки барои духтарони шаҳри Панҷакент дар пойтахти кишвар таҳсил мушкилиҳо дошт, ӯ ба факултаи сохтмони Институти политехникӣ ҳуҷҷат супурду қабул шуд. Он замон духтароне, ки аз навоҳӣ ба пойтахт барои идомаи таҳсил меомаданд, аксар пешаи омӯзгорӣ ё табибиро интихоб менамуданд. Агроному иқтисодчӣ ё муҳандис ангуштшумор буда, ....

  Онҳо, ҳаштхоҳарон, ончунон тифоқ ва ҳамдаму роздори якдигар мезистанд, ки ҳамдеҳагон ба заковату ҳушмандӣ ва бартариҳои илму донишандӯзии онҳо тан дода буданд. Шаҷараи аҷдодии онҳо ба нахустин комсомолдухтари Қубодиёни бостонӣ бибӣ Ҳайитгул мерасад, ки замоне бо шуҷоату озодандешиҳояш аз дасти доҳии пролетариати ҷаҳон – В. И. Ленин ифтихорномаҳо гирифта буд. Ҳамакнун, ....

  Ҳузури ӯ дар доираҳои зиёиён, ба вижа, омӯзгорон ва кормандони соҳаи хизмати давлатӣ чароғи маърифатро мемонад. Шогирдону пайравонаш оид ба мавзуъҳои рӯзмарраи касбӣ аз ин пешоҳанги соҳаи маорифу маданият машварат гирифта, ҳам аз суҳбатҳои ҷонбахшу орифонааш баҳравар гашта, баҳри шукуфоии Ватан мекӯшанд. Ҷавонони даврони Истиқлоли давлатӣ, ба хусус, бонувони лаёқатманде, ....

  Таи 23 сол аст, ки ин бонуи мушфиқу ғамхор дар хизмати халқу Ватан фаъолияти пурсамар дорад. Доимо ӯ саъю талош меварзад,ки ба пиронсолону табақаи ниёзманди аҳолии кишвари маҳбубамон Тоҷикистони биҳиштосо дасти кумак дароз намояд ва ё мушкилашонро осон кунад. Росташ, ман таи як-ду соли охир ин бонуи хушфеълу меҳнатқарин ва ....

  Он баҳори саршор аз ангезаҳои навҷавонӣ ва шӯру шари илҳоми расидан ба орзуву шавқмандиҳои беназир Зиёда, духтари бедор ба рағми худсозиву худкушоӣ, фориғ аз дарси мактабу вазифаҳои хонагӣ, бо ҳунармандони Хонаи маданияти шаҳри Ҳисор тамрин мекард, то дар намоиши саҳнавӣ нақшҳои ҷавононро бозида тавонад. Аз таърифи санъаткорони касбӣ руҳбаландиву неруи ....

  Тифл рӯи даст дар саргаҳи рустое, ки ду моҳ қабл онро тарк гуфтаву сӯи Кӯлоб фирор карда буд, меистод. Ҷамъе аз аҳли хонавода ва ҳамсояҳо ба оҳи пурдарди ӯ ҳамовоз гашта, сиришки сӯзони рӯи гунаҳоро ба нӯги рӯймол мечиданд. Нӯги рӯймол, магар камӣ кард, ки Гулчеҳра оби дидагонро бо кафи ....

  Бинандагони зиёди телевизиони «Бадахшон» аз Баҳорсултон Азатуллозода чун яке аз эҷодгари ҷавони болаёқату соҳибистеъдоди шабака ном мебаранд. Ба бовари журналисти ҷавон истеъдод бо меҳнат сайқал меёбаду барои инкишофи маҳорату малакаи эҷодӣ заҳмат ва кӯшиши пайваста мебояд. Истеъдоди санъатварӣ барои Баҳорсултон фит¬рӣ буд. Падарбузургаш Азатулло чун ҳофизи номдор ва устои чирадасти ....

  Сарлавҳаи матлаб ба рисолату фаъолияти қаҳрамони он рабт дорад. Манзур нафаре аст, ки 24 соли ҳаёти хешро сарфи тарбияи кӯдакон кардааст. Ногуфта пайдост, ки тарбияи атфол, хосса дар кӯдакистон, кори саҳлу сода нест, ҳамон гунае, ки баъзеҳо мепиндоранд. Агар падару модар парваришдиҳандаи ҷон ба ҳисоб раванд, мураббии кӯдакистон ба маънои ....