Илму дониш инсонро аз рафтору кирдори бад нигоҳ дошта, бо хулқу атвори нек ба мартабаҳои баланд мерасонад. Илм ба заковати инсон, ба қувваи ақлӣ ва қобилияти кории инсон таъсири мусбат мегузорад. Ба ақидаи абуалӣ Сино муроди инсон аз омӯхтани илм фақат ғизои руҳӣ набуда, балки дар ҳаёт аз он истифода бурдан ....