Зан - модар таҷассумгари симои маънавию ахлоқии ҳар як миллату давлат аст. Пешрафти ҷомеаи фарҳангии мутамаддин, сатҳи хираду маърифат, камолоту пешрафт, имрӯз ва ояндаи ҷомеа ба донишмандию ҷаҳонбинии модарон - занон иртиботи қавӣ дорад.
Ҳамин аст, ки сиёсати созандаи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳти сарварии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон аз рӯзҳои аввали соҳибистиқлолӣ ба баланд бардоштани мавқеи занон дар ҷомеа равона шудааст.
Бо таваҷҷуҳ ба масъалаҳои зикргардида ва тақвияти бештари омилҳои мавҷуда таъкиди иқтибоси таърихии Пешвои миллат саривақтист: «Имрӯз ҷомеаи Тоҷикистон дар симои зан на танҳо модар, хоҳар ва ҳамсар, балки сиёсатмадори шинохта, сарвари муваффақ, донишманди асил, табиби ҳозиқ, соҳибкори саховатпеша, корманди поквиҷдони мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, ҳомии Ватан, бинокори номдор, мураббии наслҳо ва ҳамшираи меҳрубонро мебинад, ки ин мояи ифтихори ҳар яки мову шумо мебошад».
Ба шарафи иди фархунда - Рӯзи Модар, кулли модарону занон ва бонувони Тоҷикистонро бо камоли меҳру муҳаббат ва самимият табрику таҳният намуда, барои ҳама саломативу сарбаландӣ ва саодати хонаводагӣ орзу менамоям.