Ҷавонон

  Тараққиёти шаҳрро ғолибан соҳаҳои кишоварзӣ, чорводорӣ, боғу токпарварӣ ва саноат таъмин мекунанд. Дар замони соҳибистиқлолии кишвар намои шаҳр ба куллӣ дигаргун гардида, биноҳои хушсохти замонавӣ, иншооти бузург, тарабхонаву мавзеъҳои таърихӣ, мактабу варзишгоҳҳои сохти нав ва марказу маконҳои истироҳативу тафреҳгоҳҳои мавриди баҳрабардорӣ ин ҷоро ҳусни дигар бахшидаанд. Дар даромадгоҳи шаҳр аз ....

  Таваллуди нахустфарзанди оила ба кулбаи зану шавҳари омӯзгор нуру зиё оварду ҳам ба хонаводаи аҷдодони онҳо хушнудию саодати бепоён, зеро Шаҳноза аввалин набераи бибию бобоҳояш маҳсуб меёфт. Чустӣ, ғаюрӣ, хушбинию истеъдоди фавқулода ва дигар сифатҳои зеҳние, ки дар ӯ ба чашм мехӯрд, аз тарбияи падар маншаъ мегирифт, ки дар симои ....

  Ин духтари тоҷик бо писарчааш Иброҳимҷон маро хуш истиқбол кард. Дар нигоҳи аввал чун дигар духтарони тоҷик зебо, маҳфилоро, меҳмондӯст ва меҳрубон ба назар мерасад. Табассумҳои зебояшро дида кас гумон мекунад, ки ӯ дар дил доғе надорад. Нафарони зиёде аз миллатҳои гуногун барои ҳимояи ҳуқуқҳояшон ба ҳуҷрааш меомаданду мерафтанд. Хостам ....

  Тирамоҳи соли 1992 дар шабе чашм ба олами ҳастӣ кушод, ки тақдири минбаъдаи миллату давлати тоҷикон ҳал мешуд. Муҳити оилавӣ, пайроҳаи тангу ноҳамвори зиндагӣ ва ё дигар омилҳои иҷтимоию равонӣ буд, ки духтарбузурги хонадон дар рӯҳияе ба воя мерасид, ки дар пешорӯи мушкилу ҳолатҳои ногувори зиндагӣ, ҷасорату неруи ....

Зиндагӣ дар муҳити дигар, хӯ намудан бо ҳамсолону ҳамсояҳои нав ва чанд нияту орзуҳои кӯдакона ӯро лаҳзае ором намегузошт. Ба хусус, баъди роҳ ёфтан ба литсейи давлатии шаҳр, ки дар он солҳо таҳсил дар ин гуна муассисаи типпи нав на ба ҳама муяссар мешуд, барояш дунёи навро кушод. Омодагии ҷиддӣ ....

  Бо он ки ба дунё омад, ба шодии волидонаш хурсандии дигарро зам афзуд. Ин оилаи ҷавону хушбахт меболид, ки Худованд аз раҳматаш онҳоро бенасиб нагардонду барояшон тифли дӯстрӯе ҳадия кард. Бо ин умед ба ӯ Шоҳзода номаш гузоштанд. Воқеан ҳам, ноздона ва шоҳзодаи падар буд. Аммо, ин ҳама хушиву ....

  -Дар Шаҳристон устодону ҳаммактабон маро мисли як қаҳрамон пешвоз гирифтанд. Ҳама маро табрик мекарданд, ки шарафи мулоқот бо Сарвари сулҳовару ятимпарвари тоҷик насибам гардидааст. Ман бе ин ҳам бо баҳои хубу аъло мехондам, вале акнун бо кӯшишу ғайрати дучанд таҳсили илм мекунам, то донишҷӯ шавам ва ҷавобан ба ғамхорию меҳрубонии ....

  Шаш моҳи омӯзиши забони хитоӣ хотима ёфт. Дар ин муддат Озарина тавонист, ки омӯхтаашро дар бозору мағоза ва нақлиёт ба кор барад. Гӯш ба муоширати роҳгузарон медод. Аз мусофирони нақлиёт шунид, ки дар истгоҳ чӣ гуфта, ронандаро огаҳ бояд кард. - Сухан дар дил буду то лаб меомад, вале ман гуфта ....

  Фарзанди нахустини хонадон буда, лекин навозишу меҳрубонии зодмандонро ба серӣ надид. Чаро ки модари ҷавонаш нигоҳубину парастории ҳафт тан кӯдакони аз хушдомани марҳумаш бепарастормондаро ба уҳда дошт. Дар ноҳия, ки ба ҷуз мавзӯи пахтакорӣ фик­ри дигаре дар зеҳни роҳбарон намеғунҷид, аз норасоии момодояву дигар табибони ихтисосманд хонаводаҳо дар бораи риояи ....

  Лайло замони муҳассили соли савуми Донишкадаи давлатии фарҳанг ва санъати Тоҷикистон ба номи Мирзо Турсунзода буданаш падараш, суратнигори барҷаста Муродулло Қурбонов реҳлат аз дунёи фонӣ намуд. Ва воқеан ҳам, пас аз шикасти қалбу рӯҳ ва аз даст додани ягона муттакояш, ӯ ба худ аҳд кард, то мавзӯи кори дипломиаш аз ....