Фарҳанг

  Дар Наврӯз офтоб аз бурҷи Ҳут (моҳӣ) ба Ҳамал (барра) ва дар Сабзмоҳ ба бурҷи Сарв ворид мешавад. Даври хурӯҷу афканиши нур ва боди хуршедӣ муътадил аст. Рӯзҳо дароз мешаванд, ки барои деҳқон имкони кори бештар фароҳам меояд. Замин ба сони гуларӯсон чеҳра ба хубӣ ва зебоӣ тағйир медиҳад. Кӯҳу ....

  Табдил кардани рӯзи байналмилалии занон ба Рӯзи Модар махсусияти шарқӣ ҳам дорад, зеро яке аз мавзӯъҳои муҳим ва калидии адабиёти чандҳазорсолаи мо модар аст. Адибони хушсалиқа ва шуҳратёри классики адабиёти форсу тоҷик ба мавқеи модар дар оила ва тарбияи фарзандон, сиҳати он ва шукуфоии хонавода аҳамияти хос зоҳир ....

  Дар ин замина 8-уми марти соли 1857 занҳое, ки дар корхонаи истеҳсоли либос ва ресандагӣ фаъолият мебурданд дар шаҳри Ню-Йорки Иёлоти Муттаҳидаи Амрико даст ба намоиши эътирозӣ заданд. Онҳо адами шароитҳои мавҷудаи ғайринсонӣ ва музди пасти маош садои эътироз баланд карданд. Кормандони мақомоти махсус ба намоишгарон дарафтода, онҳоро пароканда намуданд. ....

  Нилуфар (исми мустаор) мегӯяд, ки нахустин бор ҷавони орзуҳояшро дар фасли баҳор, баробар бо нахустин гомҳои наврӯзӣ, дар растаи гулфурӯшҳо дидааст. «Интихоби наҷиб, навозиши ҳар гул дар алоҳидагӣ, бӯйидану дар даст доштани онҳо манзараи аҷиберо мемонд. Ӯ барои модару хоҳар дастагул таҳия мекард ва завқу интихоби хубе дошт. Номи ....

  Ба Ҷамшед бар гавҳар афроштанд, Мар он рӯзро рӯзи нав хонданд. Замони Дорои якум, маросими Наврӯз дар тахти Ҷамшед баргузор мешуд. Албатта дар сангнабиштаҳои баҷомонда аз даврони Ҳахоманишиҳо, ба таври мустақим ишорае ба баргузории Наврӯз нашудааст, аммо баррасиҳо бар рӯи ин сангнавиштаҳо нишон медиҳад, ки мардум дар даврони онҳо бо ин ҷашн ....

  -Марҳабо Ӯктамовна, чӣ зарурате пеш омад, ки сарвари кишвар таъсиси Мактаби махсуси зеҳниро дар пойтахт ва «Марказҳои дарёфт ва рушди истеъдодҳои ҷавон»-ро дар минтақаҳо пешниҳод намоянд? -Имрӯз пӯшида нест, ки сифати таълим дар мактабҳои хусусӣ нисбат ба макотиби таҳсилоти миёнаи умумӣ то ҳадде фарқкунанда мебошад. Ва ҷавонони болаёқате ҳам ....

Ф. Розӣ дар «Мафотеҳ-ул-ғайб» дар тафсири оятҳои 19, 21-и сураи «Нисо» чунин зикр кардааст: «Бо занонатон хуб рафтор кунед», «Бо шумо, эй мардон, Худо паймон мебандад, ки ҳаққи ҳамсаратонро риоя кунед». Муаллиф ҳангоми тафсири ояти зерин: «Онон (занҳо) барои шумо либосе ҳастанд ва шумо ҳам барои онон либосе ҳастед» ....

Аммо то ин замон на он қадар номи занҳои тоҷбарсар боқӣ мондаанд. Аз ҷумла, маликаи Миср аз сулолаи аввал Мериентит (наздики се ҳазор сол пеш аз мелод); Хетепхереси 1, завҷаи фиръавн Снофру ва модари Хуфу; модари ду шоҳ сулолаи панҷ Хенткаус; аввалин фиръавн-зан Нейтикерт; Фиръавн-зан марҳилаи миёнаи  шоҳигарӣ-Нефрусебек, ки ....

  Синаи ӯ шатти зарине буд, ки моҳиёни симини калимот дар он ғутта мехӯрданд ва марҷонҳои пурёқути ҳикмат дар жарфои бекаронаш пинҳон буданд. Номаш Фридрих Вилгелм Нича буд. Ва сурудҳои дилнишин, калимаҳои мавзуну дурахшонаш, андешаву хаёли тезпараш ӯро ба сурати нимахудоии арши адаб дароварда буд. ....

- Рисолати аслию азалии зан ҷаҳонро аз меҳру муҳаббат ва зебоӣ саршор намудан ва дар матну батни чунин ишқи нозанин тарбият кардани инсон аст. Зани тоҷик бар замми ин рисолати адабӣ низ адо карда, бо қалам, бо шеъру сухан низ ба тарбияи инон пардохтааст. Номи ин гуна бонувонро ....