Алимзода Сулҳия Ҳомид, сардори Нозироти андози шаҳри Бӯстони вилояти Суғд, сармушовири мақомоти андоз дараҷаи 3, алҳол дар ҷумҳурӣ ягона бонуест, ки чунин вазифаи масъулро бар уҳда дорад.
Сулҳия, ки наврасияш дар солҳои ноамнӣ гузашта буд, амалӣ шудани орзуҳо, комёбиҳои худро марбут ба талошу ҷоннисориҳои Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар роҳи сулҳ медонад, ки тавонист Ватани гирифтори ҷанги таҳмилии шаҳрвандиро ба биҳишти рӯйи Замин табдил диҳад.
Донишҷӯи нокоми замони ҷанг
1-уми сентябри соли 1992 Сулҳия Алимзода дар Донишгоҳи давлатии тиҷорати Тоҷикистон ба таҳсил оғоз кард. Аммо вазъ ноором гашт.
Моҳи ноябри соли 1992 волидон 5 духтарашонро ба қатора шинонда, равонаи Хуҷанд карданд…
Хайрият, ки Иҷлосияи XУI Шурои Олӣ баргузор гардиду озодмарди дилсӯзи халқу Ватан – Эмомалӣ Раҳмонро сари қудрат овард. Маҳз ҷасорату матонат ва хиради волои ин шахси наҷиб Тоҷикистонро аз вартаи нобудӣ ва миллатро аз сарафкандагӣ наҷот дод.
Кӯшиш
Сулҳия соли 1993 оиладор ва сипас соҳиби се фарзанд шуд. Бисёр мехост, ба ягон донишгоҳ шомил гардад. Донишгоҳи давлатии ҳуқуқ, бизнес ва сиёсати Тоҷикистонро пазируфт ва ғоибона ба шуъбаи иқтисодшиносӣ дохил шуд. Ҳамзамон, дар ширкати истеҳсолии тиҷоратии «Алоқа»-и шаҳри Хуҷанд ҳамчун муҳосиб кор мекард.
Баъди ба Хуҷанд омадан, модари Сулҳия дар мақомоти андоз кор ёфт. Он солҳо дар гӯшаву канори шаҳр бозору бозорчаҳое пайдо шуда буданд, ки мардум бештар колои куҳна мефурӯхт, то нонпулие пайдо намояд. Боре модар ҳамроҳи Сулҳияву набераҳояш ба бозорчае рафт ва андозситониро оғоз кард. Аксари тоҷирон бонувон буданд ва аз андозсупорӣ бо ҳар баҳона сар мепечиданд. Чанд зани чаканафурӯш аз Сулҳия хоҳиш карданд, ки ба модар бигӯяд, то ба онҳо сабукӣ диҳад. Аммо модар ҳамоно вазифаи хизматии худро иҷро мекарду ба илтиҷову илтимосҳои занон ва духтараш эътибор намедод. Ҳамон вақт Сулҳия аҳд кард, ки ҳаргиз бо роҳи модар намеравад ва корманди