ГУЛДАСТА

      Гулдастаҳо низ тарзи нигоҳубини махсуси худро доранд. Ҳангоми гулдастаро ба гулдон гузоштан бояд қоғази онро кушоед. Зеро қоғаз ҳангоми овардан ҳамчун воситаи интиқоли гулдаста хизмат карда, онро аз сармо ва боду борон нигоҳ медорад. Дар хона ба он эҳтиёҷе нест.

Гулдастаро аз баргҳое, ки метавонанд ба оби гулдон расанд, тоза кунед. Зеро баргҳо метавонанд тез вайрон шуда, оби гулдонро ифлос созанд.

      Барои он ки гулдаста хуб ғизо гирад, пояҳои онро бо қайчӣ бурида, баъд ба об гузоред. Пояҳоро бо корди тез ва тоза буред, то ба онҳо осебе нарасад. Ҳангоми ҳатто камтар тағйирёбӣ метавонед оби гулдонро дигар кунед.

Гулдон бояд тоза бошад. Пеш аз ҳама онро бо хокаи махсуси безараргардонӣ аз микробҳо шӯед. Ин барои пешгирии пайдоиши бактерияҳое, ки ба пажмурда ва пӯсида шудани пояи гулҳо мусоидат мекунанд, зарур аст. Зарфро дар ҳар ду рӯз ҳангоми тағйир додани оби гул метавонед шӯед.

      Барои то андозае нигоҳ доштани таровати гулҳо ҳарорати оби гулдон бояд аз 10 то 15 дараҷа бошад. Инчунин, беҳтар аст, ки об пеш аз гузоштани гулдаста ба он муддате дар хона истад.

Барои то ҳади имкон тару тоза нигоҳ дош­тани гулдаста ба оби гулдон андохтани шакару ҳар гуна дорувории нолозим тавсия дода намешавад. Мумкин аст ба он танҳо доруи махсусе, ки растанипарварон тавсия медиҳанд, бирезем.

      Барои нигоҳ доштани гулдаста ҷоеро, ки салқин асту ҳавои тоза дорад, интихоб кунед. Нигоҳубини хушсифати гулдаста хонаро зебоӣ бахшида накҳати хуби он асабро ором месозад.

 МАРЯМ