Аввали баҳор барои пӯсти аз офтоб сӯхтаву андаке шамолхӯрда ва хастанамо ниқобҳои нармкунандаи мевагӣ ва сабзавотӣ муҳиманд. Чунин ниқобҳоро ба таври анъанавӣ молидан мумкин аст. Онҳоро метавонед дар шакли шарбат ё атола омода карда, ба пӯсти рӯятон молед. Қабл аз молидани ниқобҳо пӯстро ба хубӣ мебояд тоза кард. Ба ин мақсад гиёҳҳои тобистон омодашуда аз қабили бобуна, пудина, барги садбарг, мармарак (шалфей) беҳтарин давоянд.
Аз ин гиёҳҳо ҳамонашро интихоб намоед, ки ба намуди пӯсти шумо мувофиқ бошад ва маҳлул омода созед: 1 қошуқ гиёҳро дар 1 истакон оби ҷӯшида дам партофта, хунук кунонеду полонед. Ба таркиби ниқобҳо барои пӯсти хушк маҳлули чой, шарбатҳо, намакоб, шир ва ғайраҳоро илова кардан мумкин аст. Барои пӯсти равғанин ниқобҳои турш, ёзанда ва нармкунанда таъсири хуб мерасонанд. Агар мувофиқи ин гуфтаҳо амал намоед, чеҳраатон ҳамеша солиму зебо ва назаррабо хоҳанд буд.
Бонувоне , ки пӯсти рӯйяшон равғанин аст, сафедии тухмро бо оби гули сабр (алоэ) якҷоя намуда ба рӯй моланд, пӯсти рӯяшон таровати беш пайдо мекунад.
Нафароне, ки пӯсти рӯяшон хушк аст, метавонанд аз равғани зайтун, банан, оби сабр малҳам тайёр намуда, ба рӯй моланд. Тӯли ҳафта агар се бор ин амалро такрор кунанд, пӯсти рӯй маҳину зебо мегардад.
Фарзона Восеева