НИКОҲИ БАРВАҚТӢ – НАБОЯД БОШАД!

            Рӯзи Духтарон имсол дар тамоми курраи Замин бо шиори «Зидди никоҳи барвақтӣ» таҷлил карда мешавад. 

            Дар ҳисоботи СММ омадааст, ки беш аз 30 дарсади духтарон дар кишварҳои рӯ ба рушд то синни 18-солагӣ ва 14 дарсад, то синни 15 солагӣ ба шавҳар баромада, ҳамасола дар ҷаҳон қариб 16 миллион духтар дар синни аз 15 то 19-солагӣ таваллуд мекунанд.

            Дар маҷмӯъ дар тамоми ҷаҳон беш аз 580 миллион нафар занҳо аз таҳсилу омӯзиш маҳрум будаанд.

            –  Бояд духтаронро аз издивоҷҳои бармаҳал ва табъиз ҳимоя кард. Вақте духтарак ба зиндаги ҳанӯз омода несту оиладор мешавад, бар дӯши ӯ корҳои сангину масъулиятҳои ҷиддие, мисли таваллуди кӯдак ва ба воя расонидани он вогузошта мешавад, ки ин ҳама ба рӯҳу саломатии ӯ таъсири манфӣ мерасонад.

            Ба қавли Лайло Моширӣ роҳи аслии наҷоти духтарони ноболиғ аз издивоҷҳои иҷборӣ ва табъизи хонаводагӣ ин ба таҳсил ҷалб кардану саводнок кардани онҳост. Ӯ аз тамоми мақомотҳои давлатию созмонҳои ғайридавлатӣ, фаъолони ҷомеа, аз ҷумла ходимони динӣ даъват ба амал овард, ки ҳама дар сатҳи худ бар зидди издивоҷи барвақтӣ, ки поймолкунии ҳуқуқи инсон маънидод мешавад, мубориза баранд.

            Абдураҳмон Мавлонов, намояндаи Кумитаи дин мегӯяд, ҳастанд мавридҳое, ки волидон баъди хатми мактаб ва ё ҳатто баъди хатми синфи 9 духтаронро ба шавҳар медиҳанд. Онҳо фикр мекунанд, ки бо баробари ба шавҳар додан тамоми масъулияташон бартараф мешавад. Аммо ин амал хилофи ҳуқуқҳои  инсонист.

            Ба қавли Абдураҳмон Мавлонов, баъзеҳо мушкилоти марбут ба занон ва дур  шудани духтарон аз таҳсилу издивоҷҳои бармаҳалро ба шариат ва дини Ислом рабт медиҳанд, ки ин ақида нодуруст аст:

            – Дар ҷомеа бархе аз надоштани саводи динӣ ба иштибоҳ роҳ дода,  бо тафсири нодурусти оятҳои китоби «Қуръон» ва Ҳадисҳои пайғамбар номи динро доғдор мекунанд. Барои бартараф кардани ин ҳолат бояд воқеан ходимони дин вақти хондани намози ҷамоа, дар таълимгоҳҳо, маҳалҳои серодаму маҳфилу чорабиниҳо дар хусуси аз байн бурдани ин падидаи манфӣ ҳарф бизананд. Ҳуқуқҳои зану мард дар «Қуръон» баробаранд. Даҳҳо Оёти қуръонии тасдиқкунандаи ин гуфтаҳо вуҷуд доранд.

            Намояндаи дин мисолеро аз маъракаи никоҳ овард, ки чӣ гуна дар никоҳ розигии ҳар ду ҷониб барои зану шавҳар шудан муҳим аст. Никоҳи нохоставу маҷбурӣ қабул нест. Падару модар ва ё дигар хешону наздикон ҳуқуқи дахолат кардан ё розигӣ доданро ба ҷойи духтар ё писар надоранд, қайд кард ӯ.   

            Мувофиқи таҳқиқи анҷомдодаи Созмони «ЮНИСЕФ», яке аз сабабҳои худкушиву худсӯзӣ дар байни занҳо, издивоҷи барвақтӣ дониста мешудааст.

            Коршиносон мегӯянд, ки хушдоман бо баҳонаи анҷом дода натавонистани корҳои хона, аксар вақт арӯси ҷавонро дар чашми шавҳар сиёҳ карда, байни ҳарду дилхунукӣ меандохтааст. Зани ҷавон бошад, ба ҷангҷолҳои оилавӣ, мушту лагад, дашному ҳақорати пайвастаи шавҳар тоб наоварда, даст ба худкушӣ мезадааст.