ХӮРИШ БО АНГУР

Тарзи омода кардан:

Филлаи мурғро шуста, чаҳоркунҷа реза мекунем ва дар равғани на онқадар гарм бирён менамоем. Баъд аз он, ки хунук мешавад, онро дар зарф ба монанди хӯшаи ангур мегузорем. Ба болояш майонез карда, чормағзи куфташударо мепошем. Ҳамин тариқ, тухмро низ аз турбтарошак гузаронида, дар қабати дуввум мегузорем ва ба болояш майонезу чормағзи кўфташуда мепошем. Дар қабати охирин панири аз турбтарошак гузаронидаро гузошта, майонез мекунем ва чормағз мепошем. Барои зебо шудан болояшро бо ангурҳо оро медиҳем. Метавонем, аз ду намуди ангур, сиёҳу сафед истифода намоем. Иштиҳои таом!