Аз овони мактабхонӣ дар муҳити мардумони миллатҳои гуногун тарбия ёфта, ба шарофати амакҳояш, ки дар матбаа кор мекарданд, ба бӯи чопхонаву рӯзномаҳои тозанашр хӯ гирифт. Аз эҷодкорони фаъоли рӯзномаҳои деворӣ буду фориғ аз дарс майл сӯи чопхона дошт, аз коргарон ба ҳама суолҳои худ ҷавоб меёфт. Овони донишҷӯӣ манбаи ғизои маънавиаш идораҳои радио буду нашрияҳои шаҳри бостонии Кӯлоб. Донишу маҳорати суханрониашро дида, устоди фанни забони русӣ Сергей Индюков ӯро барои қироати шеър ба радио овард. Солиён хабарнигори «Телевизиони Сафина» дар минтақаи Кӯлоб буд, бо барномаи «Аз шаҳри ёрон» миёни мардум маҳбубият пайдо кард.
Андар айёми хушиву нишоти зиндагӣ қисмат ҳамсафари зиндагиашро рабуда, варо бо ду тифли маъсум дар нимароҳи зиндагӣ танҳо гузошт. Ҳанӯз солгарди марги шавҳарро паси сар накарда, аз муҳити хурофотзада ҳазёни таънаву маломат мешунид, ки афроди бесавод ҳузури бонуи муҷаррадро дар корҳои ҷамъиятӣ қабул надоштанд.
Дар гирудори зиндагӣ, ӯ дар банди таъмини рӯзгору ояндаи фарзандон буду зодмандон ва ҳатто хусуру хушдоманаш хостанд, ки аз нав оиладор шавад. Аммо Шарофат, ки дар ҳамсоягии зодмандонаш зиста, ба дудмони падарӣ танҳо меҳмонӣ меомад, гуфтанӣ буд, ки бо хусуру хушдоманаш хоҳад монд, ки ӯро фарзандвор дӯст медоранд. Охир, ба ҷуз он хонаи пур аз хотираҳои ишқу муҳаббати самимӣ дигар макони мақбули дил надошт ва ҳар нафаси дар кулбаи маъмани орзуҳои тифлонаш ба вай эҳсоси иродатмандиву сабру таҳаммул мебахшид.
Дар нишеманҳои пайроҳаи танҳоӣ аз самимияти дӯстон неруи тоза гирифта, таънаву маломати нотавонбинонро сарфи назар мекард, то мақоми худро дар ҷомеа пайдо намуда, исбот созад, ки ҳаёти зан ба зодани наслу масъулиятҳои хонагӣ маҳдуд нашуда, баръакс, бонувон бартар аз мардон қудрату зарфиятҳои нокушода доранд. Мурури 24 соли баъди фавти шавҳар ду фарзанди ӯву даҳ кӯдаки хушдоманаш ба воя расида, имрӯз ҳар нафари онҳо дар иҷрои корҳои гуногуни ҷамъиятӣ номбардори хонаводаанд.
- Аз собиқаи зисту зиндагонӣ дар як хонадони музофоти дурдасти кишвар гуфтаниам, ки дар тарбияи насли ояндаи мо фарҳанги вижаи хонаводагӣ нақши ниҳоят муҳим дорад. Чаро ки маҳз арзишҳои муқаддаси оилавӣ ва ҳисси эҳтирому қадрдонии бузургони хонаводаи шавҳар нисбат ба меҳру самимияти оилаи навбунаи мо буд, ки бо вуҷуди ҷавонӣ баъди сафари охирати шавҳар ҳамроҳи хусуру хушдоман зистанро авло донистам, - қисса оғоз кард Шарофат Худойдодова. – Ба хотири он лутфу меҳрубониҳо ва одамияти баланди пайвандони ҳамсари ҷавонмаргам, ки солиён хушбахту саодатманд будам, дигар майлу иродаи тарки ин остони муқаддасро надоштам.
Аз мушкиливу муаммоҳои ҳаётӣ наҳаросид ва ҳини фаъолияти омӯзгорӣ дар Донишгоҳи давлатии Кӯлоб ба номи Абуабдуллоҳ Рӯдакӣ дарк намуд, ки сангинтарин имтиҳони зиндагӣ шинохти инсон будааст. Аммо бо ифтихор аз солиёни ҷаҳду талоши худкушоӣ фарҳанги зиндагии барои худу фарзандон ва шогирдон зис¬танро биомӯхт, кунун ба хубӣ медонад, ки оини хушбахтӣ ва миёни мардум маҳбубият пайдо кардан, аз ин маънӣ сарчашма мегирад, ки он чи барои худ дӯст медорӣ, барои дигарон ҳам бихоҳ.
Ҳамин сон, бо инояти дуои зодмандону хусуру хушдоман Шарофатбону фаъолияти хешро ба ҳайси омӯзгор ва ифои масъулиятҳои гуногуни роҳбарӣ дар Донишгоҳ идома бахшида, имрӯз бо дастовардҳои назарраси илмиву эҷодӣ муаррифгари симои зани тоҷик аз минбарҳои баланд аст. Ӯ аз зумраи олимони ангуштшумори кишвар аст, ки оид ба таблиғи молу маҳсулот дар ВАО пажӯҳишҳои муҳиме анҷом дода, ҷиҳати рушду такомули ин самти фаъолият, ки муҳаррики иқтисодиёт ба ҳисоб меравад, ҷидду ҷаҳд дорад. Баъди ҳимояи рисолаи номзадӣ дар мавзуи «Таҳлили таркибӣ - мазмунии забон ва услуби матнҳои рекламавӣ (бо забонҳои тоҷикӣ, русӣ ва англисӣ), мавзуи «Нақши ВАО дар тарғиби фарҳанги миллӣ»- ро мавриди таҳқиқот