ТАРОНАИ МОДАРИ САРБОЗ

Сарбози Ватан кӯдаки фарзонаи ман,

Ай ҳомии мулку нури кошонаи ман.

Ҳар ҷо, ки равам, ба номи ту мефахрам,

Зебандаи мулку зевари хонаи ман.

Аз дудаи Рустамию аз Золи Зарӣ,

Пайванди Фаридуниву зарринкамарӣ.

Аз зулмати Заҳҳок Ватан эмин дор,

Бо сидқ бимон ба обу хоки падарӣ.

Бонуи сияҳчашми Бадахшон нигаронат,

Маҳбубаи зебои Зарафшон нигаронат.

Чун кабкаки даштӣ нигаронат маҳи Раштӣ,

Дар ҳотаи гул лолаи Хатлон нигаронат.

Чашмони падар ба китфи ту ахтар шуд,

Аз дидани ту дили ҳама пар-пар шуд.

Ман модараму ба номи ман ин Ватан аст,

Шодам, ки ҷигаргӯшаи ман афсар шуд!

Шоҳона СУЛАЙМОН