ПАНДИ РӮЗГОР

***

Ин дунё марги инсони қобил аст ва охират марги инсони бад.

***

Парвози паррандаҳо ба инсон лаззат мебахшад. Ҳаёти паррандаҳо зебост, яке лона месозад, дигаре луқмае барои чӯҷаҳояш меҷӯяд саввумӣ ба нағмасароӣ машғул аст. Паррандаҳо ҳамеша ба зикри Худованд ҳастанд. Аз ин рӯ, меҳрубонӣ ва хӯрок додан ба онҳо кори хайр аст.

***

Вақт ба мисли аспи бодпо мегузарад ва ҳеҷ гоҳ ба қафо боз намегардад. Вақт ба мо наменигарад, вале мо ба он такя мекунем. Умри инсонро вақт мехӯраду худ комил мемонад.

***

Дар ин дунё амал ҳасту пурсиш нест, дар охират пурсиш ҳасту амал нест.

***

Ин дунё ба ҳеҷ кас боқӣ намемонад. Ин мо ҳастем, ки дунёро тарк намуда, ба хонаи абадии худ меравем.

Гулшан Қосимзода