САГИ ВАФОДОР

Сипас соати 3-и рӯз дубора ба он ҷо меомад, то соҳибашро пешвоз бигирад. Аммо 21 майи соли 1925 дар донишгоҳ профессор ногаҳон ба сактаи дил мубтало гардид. Табибон дар илоҷи дардаш оҷиз афтоданду профессор дунёро падруд гуфт. Замони аз дунё рафтани хӯҷаинаш Хатико танҳо 18 моҳ дошт. Аз он рӯзи фоҷиабор Хатико натавонист дигар соҳибашро пешвоз бигирад. Аммо саг ҳар рӯз ба истгоҳ омада сабурона то бевақтии шаб раҳи профессорро мепоид. Шабро ӯ дар айвончаи дари даромади манзили истиқоматии профессор рӯз мекард. Кӯшишҳои дар хонаи пайвандону рафиқони профессор ҷой додани ин ҷонвари безабон бенатиҷа анҷом меёфт. Хатико ҳамеша ба истгоҳ бармегашт. Тоҷирони маҳаллӣ ва хизматчиёни роҳи оҳан аз вафодории саг ба ваҷд омада, ба ӯ хӯрок медоданд. Ин саги аҷиб дар тамоми Ҷопон пас аз нашри мақолаи «Саги пири вафодоре, ки пас аз ҳафт соли марги соҳибаш ҳамоно чашмаш ба раҳи ӯ чор аст» дар яке аз рӯзномаҳои Токио машҳур гашт. Ин саргузашт ҷопониҳоро мафтун карда, ҳамарӯза ба истгоҳи Сибуя барои дидани саг даҳҳо нафар ҷамъ меомаданд.

Хатико давоми 9 сол, яъне то рӯзи маргаш 8 марти соли 1935 ба истгоҳи роҳи оҳан меомад. Ҷасади Хатикоро дар яке аз кӯчаҳои воқеъ дар наздикии истгоҳ дарёфт карданд. Ташхиси тиббӣ бар асари маризии саратон мурдани саги вафодорро собит намуд. Баъд аз марги Хатико дар мамлакат рӯзи мотам эълон карда шуд.

Феълан муҷассамаи Хатико истгоҳи Сибуяи Ҷопонро чун тимсоли вафодорию садоқат ва меҳру муҳаббат зеб медиҳад.

Таҳияи Мадина