Ленту ба ҳамсари «нозанин»-аш рақсу суруд хонданро омӯзонид, то барои иштирок дар намоишҳои Аврупову Амрико роҳ ёбад. Мароми оиладорӣ ва эҳсоси ҳамсарии ин ҳунарманд муаммои нокушода монд, вале новобаста ба тасмиму кирдорҳои Теодор Ленту ҳамсари пашминиаш ӯро сахт дӯст медошт.
Пастрана соли 1860 замони ба дунё овардани писараш, ки бемории ӯро ба мерос гирифта буд, аз олам чашм пӯшид. Кӯдак низ панҷ рӯз пас аз таваллуд фавтид. Аммо ҷасади модару кӯдакро ба хок насупорида мумиё карданд, то чун нигора истифода шаванд.
Солҳои баъдӣ ҳам мӯмиёи онҳо аз як соҳиб ба соҳиби дигар мегузаштанд. Оқибат боқимондаҳои кӯдак зарар дида, ҷасади Юлия ба донишгоҳи Ослои Норвегия фиристода шуд.
Танҳо пас аз 150 соли маргаш ҷасади Пастрана ба ватанаш штати Синалоаи Мексика бозпас гардонида шуда, он ҷо ба хок супорида шуд.
Таҳияи Мадина