ТАБРИКОТ

Бешубҳа ин маҷаллаи пурмӯҳтаво имрӯз дар ҳаёти бонувони кишвар нақши муассир дорад. Ба ҳайси раҳнамоест, ки гирифта аз оддитарин ва содатарин мушкилоти рӯзгор то ба масоили печидаи ҷомеа рӯшанӣ меандозад. Гумон мекунам, вобаста ба ҳаёти занони кишвар тақрибан масъалае нест, ки аз зовияи диди рӯзноманигорони бонуфузи ин маҷалла дур монда бошад.

Имрӯз, ки ҷаҳон аз оташи ҷангу хушунат аланга мезанаду, ногузир ин талошҳои хуношоми бемантиқ аз тариқи воситаҳои ахбори оммаи ватанӣ низ дар фазои иттилооти кишвар паҳн шуда, ба тори асабҳои мо нохун мезанад, маҷаллаи «Бонувон» ягона ҷазираи амн аст, ки ба мо паёми рӯҳбахши зиндагониро мерасонад. Моро бори дигар ҳушдор медиҳад, ки зиндагӣ бо бонувони ғамхору дурандеши мо, ки чароғи муҳаббати хонадонанд, чӣ зебову гуворост.

Мусаллам аст, ки фарзанд барои модар беҳтарин тӯҳфаҳоро эҳдо мекунад. Яке аз тӯҳфаҳои писандидаи модари ман низ ҳамин маҷаллаи «Бонувон» аст, ки ба чашм айнак гузошта, ҳар як саҳифаашро ҳиҷҷакунон мехонад ва ҳар маъние, ки бардошт ба мо ба завқ нақл мекунад.

Вақте, ки ин сатрҳоро менависам, шумораи навбатии «Бонувон»-ро варақ мезанам… Ногузир ба худ иқрор мешавам, ки муҳаббат ба зиндагӣ, оила, модар ва занро бояд аз қалами ҷонбахши Ҳуринисоҳо, Шаҳлоҳо ва Шоҳонаҳо омӯхт.

Даҳ соли талошҳои созанда барои кулли кормандон ва алоқамандони маҷаллаи «Бонувон» муборак бошад.

Бахтиёр Ҳамдам