Бегумон, шумо аз ҷумлаи он рӯзноманигорони хушбахте ҳастед, ки кор кардан дар маҷаллаи зодаи даврони соҳибистиқлолии Тоҷикистони азиз бароятон насиб гардидааст ва дар баробари ифтихор масъулияти баландеро вогузоратон намудааст. Бовар дорем, ки шумо ин ифтихор ва масъулияти волоро ҷавобгӯ ҳастед ва баҳри суботу гул-гулшукуфии кишвар неруи худро дареғ намедоред.
Зан, модар, хоҳар, ҳамсар, духтарони тоҷик ободию зебоии аввалиндараҷаи Тоҷикистон мебошанд. Бидуни онҳо на диле гарм асту на хонае обод. Агар ҳарорати муҳаббати бонувон дар зиндагӣ набошад, ҳатто офтоби оламоро бо он ҳама қудрат наметавонад рӯзгори моро гармӣ бубахшад. Ба ҳамин хотир, онҳо доштани нашрияе бо номи «Бонувони Тоҷикистон» ва аз ин бештарро сазоворанд.
Бори дигар идатон муборак!