ДИЛРЕЗАҲО

 

***

Ошиқӣ ба худ, хиёнат ба дигарон аст.

***

Муҳаббат он аст, ки ниёзҳои тарафайн бароварда шавад.

***

Ишқ ифтихор аст, ошиқӣ сарбаландӣ.

***

Қаҳри ту сахттар аз қаҳри ман аст, ки ба хобам ҳам намеоӣ?..

***

Бистари аз ишқ холиямро хобҳои бо ту будан пур мекунад. Қалби лабрези ишқамро холигаҳи нигоҳат тиҳӣ медорад.

***

Ишқ гуфтану шунидани розу ниёз, яъне пур шудану дилпурона холӣ шудан пеши ҳам аст.

***

Худовандо, агар ба нафрат мубаддал гаштани муҳаббат ин дараҷа осон буд, чаро чунин тӯлонӣ ранҷам додӣ?

***

Айби ту нест, ки фиребам додӣ. Гуноҳи ман аст, ки бовар кардам.

***

Боре дӯст надоштаву ҳамеша «ошиқ» буд, ошиқи худаш.

***

Гуфтӣ: «Маҷбурам макун, ки дурӯғ бигӯям». Худовандо, инро касе мегӯяд, ки боре ҳам рост нагуфтааст!

***

Қалби умре аз ишқ ҳифз кардаву дар колбаде аз тарси фиреб хӯрдан зиндониямро замоне сар додам, ки дигар харидоре надошт.

***

Чаро ин ҳарфи дар дили ман нафратзо, ин қадар дер садо дод?

***

Дили аз содиқтарин ошиқон ҳифз кардаамро ба фосиқтарин мунофиқ бохтаву ҳарду дунёи онро сӯхтам.

***

Моли ҳаром бақо надорад. Ишқи дурӯғин ҳам бебақову бебаракат аст.

***

Чӣ гуна ба ёдат набошам, ки пайки ишқат ба дунёи тори дилам рӯшаноиву сурур меорад?

***

Сад бор туро ба дил мекушаму сад бор худ мемирам, вале ишқи ту зиндатар мешаваду зиндатар.

***

Ба худ мегӯям: «Дӯсташ намедорам», бовар намекунам. Ба ту мегӯям: «Дӯстат медорам», бовар намекунӣ…

***

Худовандо, ёдамро дар тафаккури аз ишқ тиҳияш бичархон, то чун ман дар олами ишқ чархида сӯхтан биёмӯзад.

***

Ман аз худ гузаштам барои ӯ. Ӯ аз ман рафт барои ӯ. Ман аз ӯ рафтам барои ту. Ту аз ман рафтӣ барои ӯ. Инак, ман аз ҳама меравам барои кӣ?..

***

Марвориди ёди ман дар садафи ғурури нозарурам пинҳон аст ва ё аз зарбаи номардиҳои ту шикаста? Ё ғаввосе аз ман чолоктар онро ба яғмо бурда?

***

Мегӯянд, ки занҳо ошиқ мешаванду мардҳо дӯст медоранд. Ман ошиқи дӯстдориҳои туям, эй мард.

***

Ишқ аст боиси ширинтарин хандаву талхтарин гиряи мо.

***

Туро ба ҷурми хиёнатат ба ишқ, дигар танҳо дар хотираи кинаам нигаҳ хоҳам дошт.

Ҳ. Юсуфӣ