Баъзе навъҳои ангур ва инчунин обмеваи онро ба сифати доруи асосӣ ба беморон тавсия медиҳанд. Ангур бемориҳои гепатит ва холесиститро рафъ сохта, ба мубодилаи моддаҳо дар организ таъсир мерасонад. Дар натиҷаи мушоҳидаҳо маълум шудааст, ки истеъмоли ангур хурӯҷи бемориҳои такрорёбандаро хеле кам мекунад. Мутахассисон муайян кардаанд, ки дар таркиби ангур қариб 150 моддаҳое мавҷуданд, ки ба организми инсон таъсири пурсамар мерасонад. Хусусиятҳои шифобахшии ангур ба мӯҳлати пухта расидан ва хусусиятҳои хоку иқлим низ вобастагӣ дорад. Истеъмоли як пиёла шарбати ангур дар фасли зимистон ба организм нафъи беандоза дорад. Дар шарбати ангур ҳамаи хусусиятҳои шифобахшии ангури тару тоза мавҷуд аст. Шарбати ангур дорои моддаҳои калий ва пектин маҳсуб ёфта, ривоҷёбии судабандии бофтаҳои узвҳоро пешгирӣ менамояд. Ба ҳамин хотир мутахассисон истеъмоли онро маслиҳат медиҳанд. Агар шахс ҳар рӯз ба миқдори кам мавиз истеъмол намояд (мавиз ҳам намуде аз ангур аст), аз сулфаи балғамдор, сафро халосӣ ёфта, хотирааш барқарор мешавад.