БОЗИЧА - АҲАМИЯТИ ТАЪЛИМИВУ ТАРБИЯВИИ ОН

Масалан, лухтак симои одамро таҷассум мекунад ва ба кӯдак имконият медиҳад, ки маҷмӯи амалҳои ба одамон хосбударо иҷро намояд, яъне либосашро кашида пӯшонад, оббозӣ доронад, ба меҳмонӣ барад, хӯрок диҳад, хобонад ва ғайраҳо. Дар бозиҳои кӯдакон лӯхтак мисли одамон гап мезанад, рақс мекунад, суруд мехонад, хурсанду хафа мешавад, меҳмон қабул мекунад ва ғайраҳо, ки иҷрои ин амалҳо маҳз ба одамон хос аст.

Инъикоси ашёҳо, одамон, паррандаю ҳайвонҳо дар бозичаҳо ба воқеияти ҳаёт мувофиқат менамояд. Масалан, дар мошини боркаш ҳатман кабина, чарх, бордон, дар ҳайвонҳо ҳамаи узвҳои бадан ­- сар, чашм, тана, пой, асбоби мусиқӣ бояд ҳатман садо диҳад ва ғайраҳо.

Бозичаҳо «Заминаи моддии бозӣ» буда, кӯдак бо ёрии онҳо образҳои ҳаётии худро тарҳрезӣ менамояд, ба ин ё он нақш ворид гардида таассуроти худро оид ба ҳаёти гирду атроф амалӣ месозад.

Масалан, духтарча лухтак, хирсак, харгӯшак, сагчаро ба бағал гирифта, дар симои ҳар яке кӯдакро тасаввур менамояд, ӯро ором мекунад, алла мегӯяд, навозишу меҳрубонӣ менамояд, яъне худро ҳамчун модар тасаввур карда ба амалҳои ӯ тақлид мекунад ва муносибатҳои худро ба «фарзанд» нишон медиҳад. Ҳамин тавр, бозича кӯдакро барои омода шудан ба зиндагӣ ва муносибат бо ҷомеаву рафтори дуруст намуданро дар ҳаёт меомӯзонад. Аз ин рӯ, аҳамияти тарбиявии бозича хеле калон аст. Маҳз бо мадади бозича кӯдак худро иштирокчии фаъоли ҳаёт ва зиндагии ҳаррӯза эҳсос менамояд.

Бобомуродова Г.