· Донаҳои тамашк дорои инсулини растанӣ буда барои бемории қанд дармон мебошад. 1 қошуқи ошӣ баргу меваашро аз болояш 1 истакон оби ҷӯш рехта 30 дақиқа нигоҳ доред ва аз дока гузаронида ½ истакони пеш аз хӯрок 3 маротиба истеъмол намоед.
· Аз 10 дона барги кабуди пиёзӣ қисми сафедашро бурида майда карда дар 2 литр винои сурх андохта дар ҷои торикӣ 10 рӯз нигоҳ дошта омехтаро рӯзе як ду маротиба такон бидиҳед. Баъди хӯрок 30 граммӣ истеъмол намоед. Омехтаро дар яхдон нигоҳ доред.
Диабети пой хатарнок аст.
Тавре маълум аст, гардиши хун дар пойҳои нафарони гирифтори бемории диабети қанд суст мешавад. Дар натиҷа, дар пӯст зиёд захмҳо ба вуҷуд меоянд, ки барои маскун шудану афзоиш ёфтани бактерияҳои гуногун шароити мусоҳид фароҳам меоранд. Хусусан, вақти арақ кардани пойҳо глюкозае, ки дар таркиби арақ мавҷуд аст, ба зиёд шудани ҳаргуна бактерияҳои инфексионӣ мусоидат мекунад. Аз ҳамин сабаб, баморро даркор аст, ки бемориҳои фасоддори пӯстро пешгирӣ намояд, яъне пӯсти пойҳояшро тоза нигоҳ дорад. Зеро ҳаргуна захмдоршавӣ дар пӯсти шахси гирифтори бемории қанд (ҳатто захми хурдтарин ҳам) ба захми муддати тӯлонӣ шифонаёбанда табдил меёбад. Аз ҳамин сабаб, барои солим нигоҳ доштани пойҳо ба гуфтаҳои зайл таваҷҷӯҳ намоед:
1. Ҳар рӯз пойҳоятонро шӯйед ва ба хушкшавии онҳо аҳамият диҳед.
2. Барои осеб надидани пӯсти пой сачоқи маҳинро истифода баред.
3. Попӯшии гарм истифода баред, барои гарм кардани пойҳоятон ҳангоми хунук хӯрданашон аз гармкунакҳо иситифода набурда, бо ҳаракати ангуштонатон ва маҳс онҳоро гарм кунед.
4. Нохунҳои пойҳоятонро ин қадар чуқур нагиред.
5. Аз пойпӯшиҳои тангу кафшҳои пошнабаланд истифода набаред.
6. Аз пойпушҳое, ки тасмаашон аз байни ангуштон мегузаранд, истифода набаред.
7. Пойи луч ҳатто дар болои қолин нагардед.
8. Агар дар пойҳоятон ярачае пайдо гардад, бо равғани ангат малҳам гузоред.
Инчунин, барои беморон пешгирӣ ва табобат маслиҳат дода мешавад, ки бо такшон ва дамхӯрдаи гиёҳҳои шифоӣ оббозӣ кунанд:
I. Аз баргу паяи топинамбур такшон тайёр карда, дар ванна бо оби 36-37 дараҷагӣ омехта карда, ванна кунанд.
II. Дар 5 литр оби ширгарм 0, 5 қошуқ даҳани фаранг (медний купрос)-ро маҳлул карда, дар тағора резед, пойҳоятонро даруни он 20 дақиқа нигоҳ доред, барои ҳароратро муътадил нигоҳ доштан, болои зонуҳоятонро бо кампал (одеял) пӯшонед. Пойҳоятонро аз тағора гирифта, хушк накарда, равғани кастона (касторка) молед ва ҷӯроби пахтагин пӯшед.
III. Панҷ барги офтобпарстро дар оби ҷӯшида тар карда, гармогарм ба пойҳои дардманд баста, давоми шаб нигоҳ доред, барои пешгирии гангрена хеле судманд аст, ин усулро як шаб пас такрор кунед.
Аз гиёҳҳои шифобахш истифода баред! Пеш аз истифодаи онҳо ба духтури табобатии худ муроҷиат кунед, зеро истифодаашон аз миҷоз вобаста буда, ҳар яки ин дастурҳо ба ҳама як хел таъсир намекунад.
Таҳияи Фотима