Парвона Аҳрорӣ: "МОР РАМЗИ ЗЕБОӢ"

            Мор ором мехазад, аммо нафарони бо нияти бад ба ӯ наз­дикшударо ҳатман ҷазо медиҳад. Табиаташ сард аст, аммо қалби сӯзон дорад.

Мор ва ганҷ:

            Дар ин хусус зиёд намегӯям. Воқеан мухлиси ашаддии ороишоти тиллоӣ ҳастам. Сангҳои қиматбаҳоро хуб мешиносам, дар хусуси онҳо метавонам соатҳо баҳс кунам. Беҳтарину зеботарин коллексияҳои тилловориро ҷамъоварӣ мекунам. Меъёри асосии интихоб барои ман, сифат ва зебоист.

Мор ва мор:

            Аз Мор метарсам. Ҷасорати онро боре ҳам ба даст гирифтанро надоштам. Аммо ин солро чун соҳибҷашн бо наз­диконам, сари хони солинавӣ, бо шеъру тарона, бозиҳои ҷолиб, бо либоси зебое, ки аз рангҳои рамзии сиёҳ, кабуд ё сабз дӯхта шудаанд, хотирмон ҷашн мегирам. Мардҳо метавонанд дар ин рӯз чун рамз аз галстук ё дастмолҳое, ки бо нақшу нигор шабеҳи пӯсти моранд, истифода кунанд. Рӯи дастархони солинавӣ ҳатман ғизо, ё хӯришеро аз гӯшти харгӯш, ки беҳтарин хӯрданӣ барои Мор аст, омода мекунам.

Пешниҳод барои аҳли қалами «Бонувони Тоҷикистон»:

            Мантиқӣ мебуд, агар дар асри 21 саҳифаҳои маҷаллаи «Бонувони Тоҷикистон»-ро тоҷикони муосир, бо афкори замонавию пешрафта зеб бидиҳанд.

            Дар ин сол қаҳрамонҳои мо на танҳо бонувон, балки мардоне низ бошанд, ки бо дастгирии онҳо бонувонашон имкони муваффақона дар коллективҳои меҳнатӣ фаъолият карданро доранд. Дар хусуси бонувон, аз забони мардон шунидан, ҷолибтар аст.

            Дар соли ҷадид, хонанда пешниҳодҳои болаззатро аз мардон - сарошпазоне, ки дар тарабхонаҳо фаъолият доранд, интизор аст.

            Дар ороиши маҷалла бояд аз аксҳои воқеан зебои аккосони ҳирфаӣ истифода кард. Хуб мешуд агар охири ҳар сол намоишгоҳи аксҳои дар маҷалла ҷойгиршударо доир карда, беҳтаринҳояшро муайяну ба ҷомеа муаррифӣ мекардед.

            Боқӣ, барои тамоми кормандони маҷалла барори кору эҷод таманно дорам!

Парвона Аҳрорӣ,

директори радиои «Азия Плюс»