ЛАТИФАҲО

---

- Духтурҷон, ягон умеди зинда мондани ман ҳаст?
        - Умед-ку ҳаст, аммо шонс надорӣ ҷӯра, шонс.

---

Ду рафиқ:
        - Ба кадом донишгоҳ дохил шуданиӣ?
        - Ба донишгоҳи тиббӣ.
        - Зӯр-ку! Ман бошам, ҳуҷҷатҳоямро аллакай ба донишкадаи байторӣ супоридам. Вақте диплом гирифтем, якдигарамонро бемалол муолиҷа кардан мегирем, чӣ гуфтӣ?

---

Муаллими ҷуғрофия назди табиб меравад. Духтур:
        - Аз чӣ шикоят доред?
        - Поям дард мекунад.
        - Куҷояш?
        - Аз буҷулаки по ба самти шимолу шарқ.

---

- Духтурҷон, ман мемурам. Ба ман ёрӣ медиҳед?
        - Ҳатман, чаро не? Ин аз кисаи Шумо вобастагӣ дорад.

---

- Ба андешаи ман имрӯз сулфазании Шумо беҳтар шудааст.
        - Бале духтурҷон, ман шаби дароз машқ кардам.

---

Дар таваллудхона ҳамшираи шафқат аз ҳамкораш мепурсад:
        - Ин садои баланди доду фиғони ҳамон чоргонаи дирӯз ба дунёомадааст?
       - Не, ин падари онҳост, ки аз дасти пултақсимкунӣ дод мегӯяд.

---

- Духтурҷон, росташро гӯед, ҳамин алафҳое, ки Шумо дору гуфта мефурӯшед, ягон манфиат меоранд?
       - Набошад-чӣ! Масалан, як ҳафта қабл ба писарам охирин тамғаи мошини хориҷиро харидам, барои духтарам бошад роҳхат ба Париж…

---

Марде аз бом афтоду пояш шикаст. Ҳар кӣ ба диданаш меомад, қисса мепурсид. Аз нақл ниҳоят хаста шуду ҳодисаро ба коғазе навишт ва ҳар кӣ меомаду мепурсид, хомӯшона он коғазро ба ӯ медод.

---

Шахсе бо дӯсте гуфт, ки: - Маро чашм дард мекунад, тадбир чӣ бошад?
Гуфт: - Маро порсол дандон дард мекард, баркандам.