ЗАН ВА МАРД

•             Агар зан таслим нашавад, ғалаба мекунад, агар таслим шавад, шартҳояшро ба ғолиб бор мекунад.

•             Ҳар мардеро зане дар куҷое интизор аст, вале маълум не, ки дар куҷо. Аз ин рӯ, на ҳар мард аз ин вохӯрӣ гурехта метавонад.

•             Бигӯ, ба занон бовар кардан мумкин аст? Бале! Бигзор бовар кунанд.

•             Мардон ба заъифии занон боварӣ доранд, аммо худашон назди онҳо ғуломанд.

•             Вақте мард, ба синну соле мерасад, ки дигар наметавонад мансабдор, боғбон ё ин ки милиса бошад, фикр мекунад, ки акнун вақти он расидааст, ки дар бораи тақдири ватанаш фикр намояд.

•             Марде, ки дорои муваффақият ва ақл аст, ҳеҷ вақт зиштрӯ нест.

•             Ҳар мард дорои чунин ҳамсарест, ки онро сазовор аст.

•             Асп, силоҳ, илм, сухан, зан ва мард – хуб ё бад буданашон аз он вобаста аст, ки чӣ гуна бо онҳо муносибат мекунанд.

•             Ҳамсар – маъшуқа нест, вале дӯст ва ҳамсафари ҳаёт аст. Ва мо бояд аз аввал ба он худро омода кунем, ки ӯро бояд ҳама вақт дӯст дорем, ҳатто вакте ки ӯ кампир шавад.

•             Марди идеалӣ наменӯшад, сигор намекашад, дар казино бозӣ намекунад, ҳеҷ вақт баҳс намекунад, вай… умуман нест!!!

С. Ҳусейнова