МО АЗ НАВРӮЗИ ТОҶИКОН ТАҶРИБА АНДӮХТАЕМ

Наврӯзи имсола барои Туркманистон хотирмон хоҳад буд. Чун бори нахуст аст, ки Наврӯз дар ин кишвар ҳамчун ҷашни байналмилалӣ ва дар сатҳи ҷаҳонӣ таҷлил мешавад. Туркманистон дар арафаи Наврӯз мизбони меҳмонони сатҳи байналмилалӣ аст. Меҳмонон аз даҳҳо кишвари дунё даъват шудаанд.

Гузашта аз ин, дар Туркманистон ҳамасола Наврӯз бо ҳашамат таҷлил мешавад. Кишвари мо 5 вилоят дорад. Ҳар вилоят анъанот ва русуми вижаи худро дорад. Ғизоҳои маҳаллӣ, сару либоси махсуси худро доранду ҳатто санъати қолинбофии онҳо аз ҳамдигар фарқ мекунад. Аммо дар маҷмуъ Наврӯз як ҳадаф дорад: муттаҳид гардонидани инсонҳо. Ин ҷашн васлкунандаи инсонҳои мухталиф аст.

Наврӯз ҷашни меҳнатдӯстон аст. Наврӯз оғози баҳор аст. Фарорасии баҳор чи дар Тоҷикистон ва чи дар Туркманистон баробар аст. Биноан, ин ҷашн аҳамият пайдо кардаасту аҳдофи воҳидро суроғ дорад.

Дар арафаи Наврӯзи соли 2010 президенти мо Гурбонгулӣ Бердимуҳаммедов ба Тоҷикистон ташриф овард. Мо он замон хулоса бароварда будем, ки Наврӯз ҳамчунин асоси тарғиби фарҳангу маданият аст. Ва аз Наврӯзи тоҷикон барои худ таҷриба ҳосил кардем.

Дар арафаи Наврӯз хонандаҳои маҷаллаи «Бонувони Тоҷикистон»-ро муборакбод мегӯям, барояшон хушбахтиву тансиҳатиро таманно дорам.

Рустамова Чинор Тоҷиевна,

сафири фавқулода ва мухтори